Irony
Semi-transparent confronting
“Irony” series are equivocal inherently. In a direct and usual view, their frames are depleted from something that the audience was always concerned with its analysis in this framework. He reaches to the visual reading of these metal, cold and empty frameworks only when he looks at them from an unusual angle, and this is a search which is thought of by the creator of these series.
At the first layer, irony shows everything so calm and with a beautiful form and visual silence but in the next step, that is second layer, the main dimension of the work is being born and search in this semi-transparent confronting changes into an internal turmoil of representation of the effects of war on audience’s life.
Vosooghnia, Mahdi
Fall, 1395
مواجهه نیمه شفاف
مجموعهی «آیرونی» در ذات خصوصیتی دو پهلو دارد. قابهای این مجموعه در دید مستقیم و معمول تهی شده است از چیزی که مخاطب همواره درگیر واکاوی آن در چهارچوب اثر بوده است. او تنها هنگامی به خوانش دیداری این چهارچوبهای فلزی سرد و خالی میرسد که در زوایهای غیر معمول آنها را به نظاره بنشیند و حاصل این تماشای غیرمعمول، کنکاشی می باشد که از سوی به وجود آورنده این مجموعه اندیشیده شده است
آیرونی در لایه اول همه چیز را آرام و با فرمی زیبا در سکوتی بصری جلوه میدهد اما در قدم بعد، لایه دوم کار، بٌعد اصلی اثر متولد شده و جستجو در این مواجههی نیمه شفاف بدل به آشوبی درونی از نمایش تاثیرات جنگ در زندگی مخاطب میشود
مهدی وثوقنیا
پاییز 1395
از آن خود سازیه تراژدی
هژمونی رسانه ای جنگ ها را به صحنه های متنوع نمایش بدل کرده است و مخاطب که خود بخشی از این نمایش است نقشش را خود انتخاب می کند در این پیگیری روزانه برای دیدن تصاویر مربوط به عواقب و آثار جنگ یا تروریسم بیننده احساسی دوگانه پیدا می کند
از یک سو اظهار هم دردی و تاسف و از سوی دیگر از اینکه خود یا عزیزانش دچار چنین سرنوشتی نشده است آسوده خیال می شود . نمایشگاه پیش رو کنجکاوی بیننده در واکنش به تصاویر هولناک رسانه هارا می سنجد و از آنجا که نحوه ارائه این آثار متفاوت است هنرمند مخاطب را به کند و کاوی جدید دعوت می کند ، کند و کاوی که با سکون آغاز می شود و با اضطراب و سوالهای متعددی دنبال می شود . قاب های به نظر خالی همان نگاه سطحی به تراژدی های دور و بر ما است . تراژدی هایی که قهرمانانش کودکان هستند
مهرداد عسگری طاری
شهرویر ماه 95
نقدی بر نمایشگاه مسعود مومن‌ها؛ حافظه‌ی صیقلی صلب ، عکاس خانه
نقدی بر نمایشگاه مسعود مومن‌ها ، مجله هنری تندیس
همه چيز به رنگ صلح سفيد، نگاهي به نمايشگاه عكس مسعود مومن ها، روزنامه شرق
گزارشی از نمایشگاه آنجا بودگی